Ook dit jaar werd gekozen voor het laatste DT (Deception Tours) weekend dat op Vlieland word gehouden. Doelsoort die we tijdens de DT3 van vorig jaar afgesproken hadden was de Siberische Boompieper. Op vrijdag had ik afgesproken met Alwin, Pieter en Maartje met wie ik een hotel appartement deelde. Ik had de boot van 13.45 uur terwijl de anderen al vroeg op het eiland arriveerden.
De doelsoort leek eenvoudig te gaan worden omdat er een ware invasie van Siberische Boompiepers gaande is. In heel Nederland worden meldingen gedaan en op Vlieland werden de dag voor vertrek maar liefst 4 exemplaren waargenomen die bij elkaar zaten. Ik werd dan ook een beetje nerveus toen op vrijdag ochtend niet snel een melding binnenkwam. Dit leek ongegrond want tegen de middag kwam de verlossende piep dat er nog tenminste 3 exemplaren gezien waren. Op de boot werd contact opgenomen met Pieter en hij wilde als gids fungeren. Eenmaal aan de overkant maakte Pieter duidelijk dat de vogels erg vliegerig dus niet makkelijk waren. Het was maar een korte fietstocht naar de plek en daar kon het zoeken beginnen. Het eerste half uur werd niets gezien en mij bekroop een beetje een onbehagelijk gevoel. Dit werd snel weggenomen toen de vogels werden terug gevonden bij de waterzuivering. Hier vonden we 3 Siberische Boompiepers die zich mooi lieten bekijken en fotograferen. Dit is een nieuwe lifer voor Nederland voor me waardoor mijn score is gestegen tot 401 soorten! Bij de waterzuivering vond ik nog 2 Grote Gele Kwikstaarten die ook op de foto werden gezet. Het werd snel later en we besloten om te gaan inchecken bij het hotel. Hier troffen we ook Alwin en na het inchecken was het tijd voor een maaltijd gevolgd voor een heftig bezoek aan de lokale kroeg “Tante Pe”.
De volgende morgen werd ik flink duf wakker en buiten zag het er grauw uit en het regende zelfs een beetje. Alwin bleek al weg te zijn maar Pieter & Maartje waren nog aanwezig. Na een goede sterke bak koffie en gebakken eieren gingen we op pad. Langs de oostkant fietsten we naar een plek waar al een tijdje een Boomklever zit. Dit is een goede eilandsoort en hier wilden we beginnen. Onderweg wemelde het van de Koperwieken en Zanglijsters. Ook vielen de enorme aantallen Goudhanen op die we vrijwel overal hoorden. Op de plek van de Boomklever was de eerste vogel die we zagen niet minder dan een Kleine Vliegenvanger. Ook hier wemelde het van de Goudhanen met daartussen enkele Vuurgoudhanen. Het leek erop dat het een heel spannende dag zou gaan worden. Dit werd nog bevestigd met de melding van tenminste nog 4 meer Kleine Vliegenvangers binnen een half uur op andere plekken op het eiland. De Boomklever werd gelukkig ook gevonden.
We fietsten nu verder langs de duinen richting de plek waar al een tijdje de Kaspische Roodborsttapuit zit. Onderweg zagen we een vogel de begroeiing invliegen welke veel weghad van een Sperwergrasmus. We stopten en onderwierpen de struik aan een onderzoek. Vanonder de struik kwam een Tortelduif tevoorschijn. De vogel had op zijn rug donkere schakeringen en kwam tot de conclusie dat het een juveniele Zomertortel moest zijn. De vogel bleef niet lang zitten en vloog 50 meter verder om hier weg te kruipen in een andere struik. Zonder er veel acht op te slaan fietsten we verder. Volgende doel was de Kaspische Roodborsttapuit en in de verte zagen we een groep vogelaars die hetzelfde doel hadden. Onderweg naar hen kwam ik Han Zevenhuizen tegen, met hem werd de Zomertortel gedeeld. Kon je Oosterse Tortel uitsluiten werd gevraagd en ik zei dat ik dit niet zou weten omdat ik niet voldoende ervaring heb met deze soort. Han vond het een interessante waarneming en zei dat hij een poging ging wagen om de vogel te vinden.
De Kaspische Roodborsttapuit werd na flink zoeken gevonden maar de vogel liet zich maar kort zien. Ook vonden we hier nog 3 Beflijsters en een Velduil. Terug bij de fietsen werd tijdens een kop koffie nog een adulte Zomertortel gezien die overvloog. We wilden nu verder naar de Oude Kooi want ik had toch wel het gevoel dat er ergens een Raddes Boszanger op het eiland moest zitten en dit is een geijkte plek. De Oude Kooi haalde we niet want bij Bomenland werd een Raddes Boszanger gevonden. Voor Pieter en Maartje nog een nieuwe dus de versnellingen van de fietsen werden een tandje hoger gezet. Onze fietsen waren alle 3 voorzien van elektrische hulp aandrijving waardoor we snel op de plek aankwamen. De Raddes was al een tijdje uit zicht en er kwam een melding binnen dat er ook één gevonden was bij het Westerveld. Deze vogel liet zich wel goed bekijken en we kwamen voor de moeilijke beslissing te staan wat te doen. Uiteindelijk werd gekozen om toch naar het Westerveld te fietsen. Hier aangekomen bleek ook deze vogel niet meer in beeld te zijn. We besloten om hier te wachten totdat de vogel weer zichtbaar zou zijn.
Ondertussen werd bij Bomenland een tweede Raddes gevonden, bizar. Deze zou nu wel weer makkelijker zijn. Toch bleven we op de plek wat uiteindelijk beloond werd. De Raddes Boszanger liet zich korte tijd mooi bekijken maar helaas waren er geen fotokansen. Om het nog bizarder te maken werd er nog een vierde Raddes gevonden op de Vliehorst, dit is echt ongekend. Er moest vandaag nog meer in de lucht zijn en dat werd bewaarheid door een melding van een mogelijke Petsjorapieper. Er waren geluidopnamen en deze wezen sterk in de richting van deze voor Nederland nieuwe soort. De vogel was in het bos achter het Westerveld gehoord en de laatste uurtjes van de dag werden tevergeefs besteed aan het zoeken naar de Petsjora. Ondanks dat we de vogel niet vonden kon onze dag niet meer stuk. Na het avondeten was er dus een reden om toch weer even naar Tante Pe te gaan. Hier trof ik Han Zevenhuizen die mij een foto liet zien van een Tortel die hij vandaag gevonden had. Ik bevestigde dat dit de Zomertortel was die wij eerder gezien hadden. Vooral de schakeringen op de rug van de vogel herkende ik. Volgens Han en andere kenners zou het hier heel goed om een Oosterse Tortel kunnen gaan!! Een beetje beduusd hoorde ik zijn verhaal aan. Ik ben benieuwd of deze determinatie nog afgerond kan worden.
We hadden het iets rustiger aan gedaan dan de vorige avond dus ik was iets fitter in de ochtend. Tijdens de koffie en het eitje werden we bruut verstoord door de melding dat de Petsjora Pieper weer gehoord was. 5 minuten later zaten we op de fiets en door de regen fietsten we naar het Westerveld waar de vogel gehoord was. Het nieuws was niet ongemerkt gebleven en veel extra vogelaars hadden de ochtendboot genomen in de hoop dat de vogel vandaag terug gevonden zou worden. Een zogenaamde “Big Sweep” werd gehouden maar deze leverde niets op. Anderen zochten verder maar wij gaven het in ieder geval op en reden terug naar het hotel om onze spullen in te pakken. Onderweg zagen we nog een Roek en een Rouwkwikstaart. Hierna vogelden we verder aan de oostkant van het eiland. Hier wemelde het van de Roodborsten en ook zagen we veel Zwarte Roodstaarten. Een Fitis werd gevonden en deze telt nog voor de maandlijst. We fietsten verder naar het perceel waar we gisteren de Zomertortel vonden. Hier kwam de melding van een IJsduiker binnen welke een paar kilometer verderop zat. Voor Pieter nog een nieuwe maandsoort dus dat werd de nieuwe bestemming.
De IJsduiker werd snel gevonden en hierna begaven we ons naar de wadkant waar een Witbuikrotgans gezien was. Deze konden we niet vinden en we fietsten verder. Onderweg zagen we de enige Knobbelzwaan van het eiland voorbij vliegen. Opnieuw kwam de melding binnen dat de Petsjora opnieuw gehoord was. We waren niet ver weg en we besloten een nieuwe poging te wagen. Ook dit keer konden we de vogel niet gevonden krijgen. Het was alweer flink later geworden en omdat we de boot van 16.45 uur hadden deden we nog een poging voor de Raddes Boszanger die nog op dezelfde plek zat. De Raddes was nog moeilijker dan gisteren en de poging leidde tot niets. Er werd contact gezocht met Alwin voor de terugreis maar hij besloot op het eiland te blijven. Wij zaten op tijd op de boot terug en met lichte regen werd er terug gevaren naar Harlingen. Het besluit van Alwin om op het eiland te blijven werd niet veel later beloond met de vondst van een Oosterse Gele Kwikstaart, indien aanvaard is dit een nieuwe soort voor Nederland!
Op de terugweg werd onderweg nog een maaltijd genuttigd en werd op het weekend terug gekeken. Het was een uitstekende trip geworden voorzien van veel en bizarre soorten. Onze groep scoorde 101 soorten en we hadden allen een nieuwe soort voor Nederland. Ik ben benieuwd of de foto’s van Han nog iets betekenen voor de Tortel. Het staat voor mij in ieder geval vast dat ik volgend jaar weer van de partij ben.