Zaterdag was Euro Birdwatch 2021. Een evenement waar veel telposten in Europa aan meedoen. Wij mochten dus niet ontbreken op onze telpost. De weersvoorspellingen waren niet al te best maar het zou droog blijven tot in de late middag. De telling begon erg rustig maar vanaf 8 uur begonnen er leuke groepen Vinken en Graspiepers te vliegen. Er viel de hele ochtend voldoende te tellen en we zagen zelfs het eerste belletje Buizerds van dit jaar.
Om 12:32 uur werd de telling verstoord door een melding van een vermoedelijke Schreeuw of Bastaardarend die bij Werkendam rondhing. Daarna bleef het stil op de lijn en vol spanning wachtte we af op meer informatie. Maartje was de spullen al aan het inpakken en wilde meteen gaan rijden, maar ik was wat minder gretig. We besloten op meer informatie te wachten en een foto. Tevens werd gemeld dat de vogel niet meer in beeld was.
De foto’s kwamen uiteindelijk en uit het vleugelpatroon maakte we op dat het dezelfde vogel moest zijn als de Schreeuwarend die een paar dagen eerder in de Oostvaarders Plassen gefotografeerd. Op de telpost kregen we om 13:43 uur een spannende slanke kiek in beeld. Terwijl we de vogel aan het volgen waren werd de Schreeuwarend terug gevonden. De arend leek steady lokaal rond te hangen nabij Dussen. Nu spoot het adrenaline omhoog en onze spullen werden in de auto gegooid. Een nerveuze rit van ongeveer 45 km begon. Misschien had ik iets beter naar Maartje luisteren en meteen moeten gaan rijden ☺.
Onderweg kwamen telkens nieuwe lokaties door via de Telegram groep van Dutch Birding die zijn diensten weer prima bewees. Via een zigzag van weggetjes en af en toe een wegafsluiting kwamen we dichterbij de plek waar de Schreeuwarend zich begaf. Nu werd ook gemeld dat de vogel aan de grond was gaan zitten. We konden het haast niet geloven zou het dan toch gaan lukken?
Eindelijk kwamen we aan op de locatie en de arend zat aan de overkant van een weiland in het gras en leek op zoek te zijn naar wormen zoals Buizerds dat wel doen. Wij reden naar de andere kant van het weiland maar bij aankomst was de arend weggevlogen en hij was niet meer zichtbaar. We besloten te gaan zoeken en gelukkig koos ik een goede richting want niet lang daarna werd de Schreeuwarend terug gevonden op 1.5 km afstand van ons. We reden snel naar de gemelde locatie (wat werkt de app toch goed voor dit soort twitches) en de Schreeuwarend hing hier recht boven mijn hoofd. De camera begon te ratelen en er werden vele supergave platen geschoten. De Schreeuwarend telt nog voor onze Nederlandse lijst en Brabantse lijst.
De spannende kiek van de telpost bleek na het bekijken van de bewijsplaatjes een Blauwe Kiekendief te zijn maar dat kon de dag niet meer stuk maken. Voor een overzicht van de telling klik hier.
Een Bonapartes Strandloper was gemeld bij de Westhoek. Een goede plek om met opkomend water steltjes dichtbij te kunnen bekijken in grote aantallen. Soms ook leuke soorten zoals de Bonapartes en ook wordt vaak de Breedbekstrandloper hier gezien. Een paar jaar geleden werd er zelfs een Alaska Strandloper ontdekt die we destijds ook bezocht hebben.
Het hoogste punt van het tij werd bereikt rond 10.45 uur dus we wilden om 9.15 uur op de locatie aanwezig zijn. We kwamen op tijd aan en we sloten aan bij een groepje al aanwezige bekende vogelaars. We waren helaas te laat want de Bonapartes was kort daarvoor mooi dichtbij gezien. Gelukkig zagen we hem niet veel later weer maar nu niet dichtbij en het lukte me niet om hem op de foto te krijgen. Daarna verdween hij en we zagen hem niet meer terug op het wad.
Wel genoten we van de vele Bonte- en Krombekstrandlopers in alle kleden. We bleven zeker nog 1.5 uur zitten. Toen de Bonapartes op een weiland werd teruggevonden verlieten we het wad. We zagen de vogel op enige afstand terug op het weiland. De Bonapartes telt nog voor de jaarlijst die nu op 308 soorten staat.
We zijn de maand goed begonnen met de Dwergaalscholver die nog steeds aanwezig is. Hij slaapt nu steady in een plas nabij Nieuwgein en het lijkt erop dat hij hier nog wel een tijd zal blijven zitten.
Volgende targetsoort is de Steenarend die af en toe nog gemeld wordt bij de Hoge Veluwe. Nadat hij 2 dagen opeen gezien werd nabij het "Kijkpunt Oud Reemst" was het tijd om een keer te gaan posten. Rond half 8 in de ochtend stonden we op de lokatie. Pieter Doorn arriveerde iets later en samen liepen we naar een geschikte plek. Een juveniele Bruine Kiekendief werd als eerste gezien. Rond half 9 kwam vlak over de bomenrand een arend aangevlogen. Snel werd duidelijk dat dit de Steenarend was. Zo snel hadden we hem niet verwacht. Arie Dorsman en Ton de Groot zouden pas om 9 uur komen, maar bleken al op de parkeerplaats te staan. Ze hadden geluk want de Steenarend vloog boven hun hoofd toen ze uit de auto stapten.
Het is de eerste van de maand en we gaan weer op pad om een paar soorten bij te schrijven. Tot gisteren waren er zeker nog 3 soorten aanwezig die voor de juli-lijst tellen; Grauwe Gors, Steltstrandloper en Parelduiker. We besloten te beginnen bij de Grauwe Gors in Rouveen.
Om 5.30 uur in de ochtend reden we naar de locatie van de Grauwe Gors. Het weer zag er niet al te best uit. Het was grauw en regelmatig regende het. Geen ideale omstandigheden om een Grauwe Gors te horen zingen. Rond 7.00 uur kwamen we aan op de plek en we hoorden vrijwel meteen de Grauwe Gors uit volle borst zingen. Dat was een meevaller en er konden zelfs leuke platen en geluidsopnamen gemaakt worden. De eerste maandsoort van juli was binnen.
We reden nu naar de Steltstrandloper die afgelopen weekend ontdekt was in het natuurgebied “Waterberging Twisk”. We hebben hem al in mei, juni en augustus dus hij past er mooi tussen. Het wéér verbeterde nog niet echt en bij het oversteken van de Houtribdijk regende en waaide het flink. Gelukkig was de steltloper al gemeld en dat gaf rust. En inderdaad bij aankomst vonden we de Steltstrandloper op exact dezelfde plek als afgelopen weekend. Nummer 2 was binnen!
De Parelduiker was sinds 28 juni niet meer gemeld maar, inmiddels hadden we een bericht ontvangen dat ook deze vogel gevonden was. De Parelduiker zit in de provincie Zeeland bij de Philipsdam. We begonnen aan de rit van ongeveer 170 km. Iets voor 11.30 arriveerden we op de plek waar hij deze ochtend gezien was en het duurde niet lang voordat wij hem ook zagen. De Parelduiker zat op grote afstand en te ver voor een foto. Met de telescoop was hij wel mooi te zien. Tevreden met alle doelsoorten reden we terug naar Uden. De komende week gaan we de Steenarend weer proberen die natuurlijk ook nog telt voor de juli-lijst.
De dag begon voor ons met een melding via DBAlerts van een Steltstrandloper in Twisk nabij Medemblik. Een goede soort en ik heb er nog maar 3 in Nederland en voor Maartje telt hij ook nog voor de maandlijst van juni. Voldoende redenen om naar Twisk te rijden.
Rond 11 uur kwamen wij aan in het gebied en na een korte wandeling zagen we de vogel op niet al te grote afstand op een slikje foerageren. De Steltstrandloper zat nog in zomerkleed in liet zich fraai bekijken. Er werden tevens een aantal leuke foto’s gemaakt. De Steltstrandloper is nummer 302 voor de jaarlijst.
Op de Strabrechtse Heide zit nu al een paar dagen een Slangenarend. De eerste dit jaar in Nederland die ter plaatse zit dus we moesten hem een bezoek brengen. Tot nu toe moesten we het met alleen doortrekkende exemplaren doen.
We spraken af met Pieter Doorn om voor 9 uur in het gebied aanwezig te zijn. Toen wij uit Uden wegreden was Pieter al in het gebied aanwezig maar had nog geen Slangenarend gezien. Wij arriveerden iets voor 9 uur. Het wachten kon beginnen. Slangenarenden worden meestal pas actief na 9 uur. Dat is ook de periode dat de Slangen zich opwarmen en ze zijn dan een gemakkelijke prooi voor de arend. Er gebeurde echter niet veel het eerste uur en we besloten naar de hut bij het Beuven te lopen om een kijkje te nemen naar de Zwarte Ooievaars die daar gemeld waren.
We vonden 3 Zwarte Ooievaars en er konden een paar leuke foto’s gemaakt worden. We liepen terug naar de plek waar de Slangenarend gisteren het meest gezien werd. Het duurde zeker nog 2 uur totdat we de Slangenarend laag naar zijn favoriete boom zagen vliegen. Helaas te ver voor wat fatsoenlijke foto’s maar we hadden hem binnen, dat telt. De arend werd flink verveeld door een Zwarte Kraai. Hij had er schijnbaar genoeg van en vloog op en in onze richting met de Kraai op zijn hielen. Ik verwachte eigenlijk dat hij wel zou bijdraaien maar hij bleef recht op ons afvliegen totdat hij op enkele meters afstand over onze hoofden vloog. Zo dichtbij had ik ze nog niet eerder gezien.
Dit leverde natuurlijk leuke platen op en tevreden reden we richting Veghel voor een daar gemelde Kwartelkoning. Deze liet zich al redelijk snel horen en dit is een nieuwe regiosoort voor me. Door de Slangenarend groeit onze jaarlijst tot 301 soorten. Een Dwergaalscholver die gisteren in Enschede gedaan werd was de 300ste.
Een Ralreiger die in de Biesbosch gemeld was telt nog voor onze Brabant-lijst. De Dougalls Stern die gisteren bij de Putten nabij Camperduin gemeld werd stond tevens op de agenda. Onderweg van de Ralreiger naar de Dougalls konden we nog een Struikrietzanger proberen die gemeld was nabij Waddinxveen.
Zoals gezegd begonnen we in de Biesbosch met de Ralreiger die meteen bij aankomst gevonden werd. Een lekker begin, maar helaas zat de vogel op afstand en waren er geen fotokansen. Met de Ralreiger groeit mijn Brabant-lijst naar 302 soorten. We reden nu naar Waddinxveen waar deze ochtend langs de A12 een Struikrietzanger gevonden was dankzij zijn zang. Vlakbij de vindplaats was een carpoolplaats en vanaf hier moesten we nog een paar honderd meter lopen via een fietspad. Op de plek troffen we Danny Laponder aan die de vogel al had horen roepen. De Struikrietzanger zat in een smalle sloot die vrijwel geheel begroeid was met riet. Met 50 meter achter ons de A12 en voor ons een bedrijfspand een vreemde plek voor een Struikrietzanger.
Ook wij hoorde de vogel soms roepen en af en toe was er een zang strofe te horen. De herrie van de A12 hielp natuurlijk niet mee. Na 3 kwartier gewacht te hebben begon de Struikrietzanger regelmatiger te zingen en er konden zelfs geluidopnames gemaakt worden. Helaas kregen we de vogel niet te zien, maar we waren tevreden en hij telt nog voor onze Zuid-Holland lijst. We reden nu verder naar de Putten nabij Camperduin waar we rond 16.30 uur aankwamen. Er was verder niemand aanwezig dus we begonnen te zoeken op de plek waar de Dougalls Stern voor het laatst gezien was. Het duurde ongeveer een half uur totdat we de Dougalls terugvonden op zijn favoriete plek. Hij liet zich mooi bekijken en de lichtomstandigheden waren ideaal voor een aantal foto’s.
De Dougalls Stern had regelmatig ruzie met de aanwezige Grote Sterns en moest zijn rustplek vaak afstaan. Dit leverde een aantal leuke actiefoto’s op. We meldden de vogel via DBAlerts en Dave van der Spoel liet weten dat hij er bijna was. We antwoordde dat we op hem zouden wachten. Niet veel later kwam hij aangereden en hij kon de Dougalls Stern meteen zien door de opgestelde telescoop. We namen afscheid van Dave en reden naar de Groene Jonker waar we nog een Zwarte Ibis wilde proberen.
Rond 20.00 uur kwamen we aan bij de Groene Jonker. We maakten een wandeling en met de telescoop werd gespeurd naar de Zwarte Ibis die helaas onvindbaar bleek. We zochten zeker een uur en besloten uiteindelijk terug naar Uden te rijden. De jaarlijst is gegroeid tot 292 soorten.
Op 3 juni werden we naar Katwijk gelokt door de melding van een Beflijster die nog voor onze maandlijst van juni telt. Er zat ook een Roze Spreeuw en dat is natuurlijk altijd leuk.
De Beflijster zat in het duinengebied ten zuiden van Katwijk en na een rit van een uur en een korte wandeling startte we onze zoektocht samen met Ton de Groot. De Roze Spreeuw liet zich al snel zien maar onze interesse ging toch vooral uit naar de Beflijster. We zochten alle plekken af waar de vogel gemeld was, maar van de Beflijster was geen spoor te bekennen. Wij besloten te wachten tot het later werd, misschien liet hij zich dan zien.
De Roze Spreeuw werd zo nu en dan tussen de groepen voornamelijk jonge Spreeuwen gezien. Meestal ver weg en ik nam geen moeite om een foto te maken. Ik ging zitten op een duin waar ik een goed overzicht had over het veld waar de Beflijster die ochtend nog gezien was. Maartje ging verder in de duinen zoeken. Plots ging de Roze Spreeuw vlak voor me in een struik zitten. Met mooi licht in de rug moesten er natuurlijk platen gemaakt worden. De Beflijster werd niet meer gevonden en wij besloten naar onze eigen telpost de Brobbelbies Noord te rijden waar een Roodkopklauwier gemeld was. De Roodkopklauwier is voor mij een nieuwe soort voor de Maashorst die we eigenlijk allang eerder verwacht hadden. Rond 19.00 uur arriveerden we op de telpost en gelukkig zat de Roodkopklauwier er nog.
Het is alweer 1 juni en zoals altijd in het begin van een nieuwe maand doen we eerst de nieuwe maandsoorten mochten die er zijn. Een Zwarte Rotgans zat in ieder geval nog op 31 mei nog in Den Oever. Dat werd dus onze eerste doelsoort op 1 juni.
Het was rond 13.00 uur hoog water in Den Oever en bij hoog water was de Zwarte Rotgans het beste te zien. We hoefden dus niet echt vroeg op en rond 11 uur reden we naar het noorden. Toen we bijna bij Den Oever aankwamen kregen we bericht van Pieter Doorn en Henk Schut dat zij de vogel nog niet gevonden hadden op de gebruikelijke plek. We reden daarom eerst naar het nabijgelegen Vatrop waar hij ook wel gezien werd. Bij Vatrop zaten helemaal geen ganzen en we waren blij met een nieuw bericht dat Pieter en Henk een mogelijke kandidaat in beeld hadden.
We voegden ons bij hen en er zwommen 7 Rotganzen waaronder inderdaad een mogelijke kandidaat. Toen hij dichterbij kwam werd duidelijk dat dit inderdaad de Zwarte Rotgans was, zijn rug leek waarschijnlijk lichter door het felle zonlicht. Voor zover ik weet is dit de eerste gedocumenteerde Zwarte Rotgans in juni in Nederland. Op het wad zat ook nog een albino Scholekster, ik maakte wat afstand plaatjes van deze vogel. Toen kwam het bericht van een Grauwe Fitis in de duinen van Wassenaar, een leuke voor de jaarlijst.
Het koste ongeveer een uur om naar Wassenaar te rijden en na een korte wandeling stonden we op de plek waar de Grauwe Fitis kortgeleden nog was gehoord. Het duurde erg lang voordat we iets hoorde wat erop leek. Het geluid kwam van ver en we besloten naar de andere kant van het bosperceel te lopen. Na een kwartier wachten begon de Grauwe Fitis onafgebroken te zingen en er konden zelfs een paar leuke foto’s gemaakt worden. De Grauwe Fitis is nummer 288 voor de jaarlijst.
Rond 14.00 uur kwam de melding binnen van een Withalsvliegenvanger. De vogel bevond zich nabij Gasteren in Drenthe en liet zich leuk bekijken. We hadden verder geen plannen en een Withalsvliegenvanger is geen alledaagse vogel.
We pakten onze spullen en begonnen aan de rit van bijna 200km. Gelukkig zat de vogel steady ter plaatse en bij aankomst waren we niet de enigen die hetzelfde gedacht moeten hebben. De Withalsvliegenvanger werd vrijwel meteen gehoord dankzij zijn roep en af en toe was de zang te horen. Hij vloog continu heen en weer maar keerde steeds terug naar een dode boom waar een gat in zat wat duidelijk de interesse van de vogel had. Ook een mannetje Bonte Vliegenvanger toonde interesse in dit gat. Het leek er sterk op dat er concurrentiestrijd tussen beide vogels was. De Withalsvliegenvanger brengt onze jaarlijst op 286 soorten voor 2021.
De volgende dag was de Withalsvliegenvanger niet meer op de plek aanwezig. Waarschijnlijk heeft de Bonte Vliegenvanger de strijd gewonnen en moet de Withals op een nieuwe plek zijn geluk proberen.
Een overzicht van een aantal dagelijkse korte vogelrondjes
Een overzicht van een aantal dagelijkse korte vogelrondjes in 2012