Vrijdag stond gepland om een dag in de hut door te brengen. Met de hele week regen en storm leek het op niets uit te lopen. Tijdens onze trip naar Costa Rica hebben Joop van den Berg leren kennen. Joop woont al jaren in Spanje en Willie heeft hem vorig jaar daar nog bezocht. Nu was Joop in Nederland en een dagje in de hut leek hem wel wat. Op donderdag avond werd bij Willie alvast een borrel gedronken en werden herinneringen opgehaald van Costa Rica. Joop bleef slapen bij Willie en ik zou de volgende dag om 9 uur in Oss zijn.
De volgende ochtend stond ik om half acht op en tot mijn verbazing stond er vrijwel geen wind. Bij het opkomen van de zon was zelfs blauwe lucht te zien. Dat schepte verwachtingen en iets voor negenen arriveerde ik in Oss. Willie en Joop stonden al klaar en 20 minuten later begonnen we aan de korte wandeling naar de hut. Bij aankomst zaten er al veel Mezen en Goudhanen. De voorbereidingen werden getroffen en we namen plaats in de hut.
De eerste vogels die op het voer afkwamen waren Koolmezen. Wat later zaten er ook enkele Kuifmezen en Zwarte Mezen. Die hadden we vorige keer nauwelijks. Ze waren erg beweeglijk maar er konden leuke foto's gemaakt worden. Het zonnetje kwam af en toe door en de licht omstandigheden waren erg goed. Een Buizerd vloog over maar had waarschijnlijk geen interesse in het konijn dat we als prooi hadden neergelegd.
Rond 11 uur zagen we een Havik voorbij vliegen, het was het jonge vrouwtje. Ongeveer een half uur later landde ze plots bij het konijn. Na wat rond kijken begon ze te eten en konden wij met fotograferen beginnen. De zon scheen perfect op de Havik en er werden erg mooie foto's gemaakt. Ze bleef ruim een half uur zitten en vertrok daarna met een volle krop. Tijd voor koffie en een broodje.
De activiteit van de vogels rondom de hut nam af en het bleek dat al het voer op was. Dit werd snel aangevuld en de vogels waren meteen terug. Met nog de hele middag voor de boeg bleven we hopen dat nog één van de adulte vogels een bezoek aan de hut zou brengen. Onderwijl werden de Kuifmezen op de foto gezet. Ze werkten erg goed mee en zaten af en toe veel te dichtbij voor de 500mm.
Het adulte vrouwtje Havik vloog nog over de hut en ook een Sperwer probeerde nog een vogeltje te pakken maar bleven niet voor de hut zitten. Iets over vieren werd het licht zo slecht dat we besloten te stoppen. De dag werd afgesloten met een etentje in een restaurant en later een drankje bij Willie. Er werden afspraken gemaakt voor een bezoek aan Spanje dit jaar en om half tien nam ik afscheid van Joop, Willie en Marian. Het was een beste dag geworden!