De ontdekte Sperweruil in Duitsland zat er ook nog afgelopen vrijdag. We spraken af dat we zaterdag een poging zouden gaan wagen ware het niet dat er vrijdagavond laat nog een melding van een Mongoolse Pieper binnenkwam. De vogel zat op Texel en de waarneming was vergezeld van goede bewijsplaten. De plannen werden aangepast en het werd zaterdag naar Texel.
De volgende ochtend stond ik rond 6 uur in Wageningen om Thijs op te halen. Daarna reden we samen verder naar Huizen om Pieter, Maartje en Tonnie op te halen. De boot van half 8 werd de target. Mooi op tijd kwamen we aan in de haven en met het licht worden arriveerden we op Texel. Na een korte rit sloten we ons aan bij een paar lokale vogelaars die al op de plek aanwezig waren. Er werd uitgebreid gezocht maar de Mongoolse Pieper was onvindbaar. Er was deze week ook nog een Amerikaanse Wintertaling ontdekt en deze ontbreekt nog op mijn jaar- en maandlijst. Ter compensatie konden we deze nu doen. Het eendje werd snel gevonden en we reden nu naar camping “De Krim” waar Grote Barmsijzen gemeld waren.
Ook de Grote Barmsijzen werden snel gevonden en deze tellen ook nog voor mijn jaarlijst. We besloten om het eiland te verlaten en richting het Lauwersmeer te rijden. Mocht de Sperweruil gemeld worden dan reden we in ieder geval in de goede richting en konden we nog een poging wagen. De melding bleef uit en een gemelde Koereiger bij het Lauwersmeer werd de bestemming. We vonden de Koereiger tussen de Schotse Hooglanders vlakbij de Pomp. We reden nu naar de Lauwershaven voor de Kuifaalscholver die hier al een tijd zit. Voordat we de Kuifaalscholver zagen vonden we eerst 4 Sneeuwgorzen die zich leuk op de foto lieten zetten. De Frater ontbrak ook nog aan mijn jaarlijst en er zat een groep buitendijks bij het plaatsje Paesens. De Fraters werden snel gevonden en we zagen hier ook een Velduil. Met de Fraters is mijn jaarlijst gegroeid tot 332 soorten!
De volgende dag werd om 7 uur afgesproken in Huizen. Ondanks dat de Sperweruil gisteren niet gevonden was wilden we toch een poging gaan wagen. Na een lange rit parkeerden we de auto op de plek waar de Uil het meest gezien was. Onder een grauwe lucht met soms motregen startte we de zoektocht in het dorpje Gristede. Een Middelste Bonte Specht werd opgemerkt dankzij zijn roep. Later zagen we nog enkele exemplaren die gewoon bij mensen in de tuin zaten. Het is een erg vogelrijk dorpje en we noteerden onder andere Glanskop, Goudvink, Putter, Boomklever, Geelgors, Goudhaan, Boomkruiper en Grote Bonte Specht. Helaas konden ook na lang zoeken de Sperweruil niet vinden.
Rond half 2 gaven we het op en reden terug naar Nederland. In de Eemshaven zat een IJsduiker en dat werd de volgende bestemming. Na een uurtje rijden kwamen we aan in de haven en na een half uur zoeken vonden we de IJsduiker. De vogel zat ver weg en we moesten naar de andere kant van de haven rijden om dichterbij te komen. Dit ging goed en nu konden we de vogel relatief dichtbij bekijken en fotograferen. Het was inmiddels flink later geworden en het licht begon al af te nemen, tijd om naar huis te gaan. Geen schokkende soorten dit weekend en de najaarstrek lijkt nu echt wel voorbij te zijn.