Ieder jaar brengen we traditioneel een bezoek aan de Sallandse Heuvelrug om de laatste populatie van de Nederlandse Korhoenen te zien. Meestal doen we dit in april maar voor de verandering was nu de maand mei gekozen. Ik zou samen met Alwin gaan maar die liet op het laatste moment afweten.
Ik vertrok om 5.15 uur zodat ik vroeg genoeg aan zou komen bij de Sallandse Heuvelrug. Bij het oversteken van de Neder-Rijn begon het mistig te worden. Op sommige plekken was de mist erg dik en ik vreesde het ergste. Bij aankomst in het gebied was het iets opgetrokken maar meer dan 400 meter zicht was er niet. Ik begon aan de wandeling van ongeveer 20 minuten. Er klonk een flink concert uit het bos en de eerste leuke vogel die zich aankondigde was een Fluiter. Een Goudvink liet zijn roep horen maar ik kon de vogel niet ontdekken. Iets verder zat nog een Fluiter te zingen. De wandeling door het bos ging snel over in het heide landschap waar de Korhoenen zitten. Op het eerste stuk was het zicht niet best maar een stuk verder hingen minder mistbanken en je kon de heide goed overzien. Er waren geen balderende hanen te horen en dat had ik eerlijk gezegd ook niet verwacht. De heide werd afgespeurd en in de verte zag ik een vrouwtje Korhoen in een boom zitten. De vogel zat erg ver en een foto was kansloos. Ik was in ieder geval tevreden met deze vogel want ik had er eigenlijk niet op gerekend. Ik besloot nog een uur te blijven rondhangen maar ik zag verder geen Korhoenen meer.
Na een dik half uur lopen kwam ik weer bij de auto aan. Op de terug weg hoorde ik nog 2 Fluiters wat het aantal op 4 bracht. Tweede doel voor de dag was de Flevopolder. Ik zou starten bij de Vossemeerdijk waar we ieder jaar de Grote Karekiet horen zingen. De exercitie is vrij eenvoudig, rijd met je open ramen langs de dijk en luister goed. Het duurde niet lang of ik had de eerste vogel gevonden. Hij zat boven in een rietstengel luid te zingen. Ik heb ongeveer 45 minuten bij de vogel gestaan voor een foto. De vogel zong stevig door maar kwam niet meer uit het riet. Ik reed verder naar de Ketelweg waar een aantal natuur ontwikkel gebiedjes zijn. Het enige wat hier zat was een Bosruiter en een Oeverloper. Ik reed verder naar de Telpost Kamperhoek maar daar werd niet geteld. Ik bracht een bezoek aan de Oeverzwaluw wand vlak bij de telpost. Hier waren honderden Oeverzwaluwen bezig met hun nest. Een mooi schouwspel en ik heb hier zeker een uur gestaan.
Ik besloot om de polder te verlaten en richting de Maashorst te rijden. Het weer was goed en het plan was om te zoeken naar Wespendieven. Na zeker anderhalf uur rijden kwam ik aan bij de telpost in de Maashorst. Ik heb hier een uur gestaan maar er gebeurde erg weinig. Omdat het morgen een lange dag zou worden besloot ik maar om naar huis te gaan.