25-05-2022 - Scharrelaar
Op de avond na de begrafenis van mijn oom in Friesland krijgen we de melding van een Scharrelaar die nabij Dordrecht gezien was. De Scharrelaar is nog nieuw voor onze lijst en vooral ik heb deze soort iedere keer weten te dippen.
We verblijven die nacht in Friesland bij mijn tante en zien de volgende dag wel wat het word. Net zoals 19 mei 2018 met de Top of Holland toen er een Scharrelaar gemeld werd bij Oostellingwerf (Friesland) en we uitgeput bij mijn tante s ’avonds op de bank zaten. We doen hem morgen wel zo zeiden we.
Alle andere mogelijke Scharrelaars in het verleden hadden wel iets waardoor ik deze soort nog niet op mijn lijst had. De Scharrelaar van 10 juli 2011 bijvoorbeeld. Ik was in Groningen voor een Kuifkoekoek terwijl er een Scharrelaar en een Kleinst Strandloper gemeld werden. Ik koos voor de Kleinst Strandloper helemaal in de Sophiapolder in Zeeuws Vlaanderen. Deze vogel bleek echter een Temmincks Strandloper te zijn. Doordat het al redelijk laat in de avond was en ik al genoeg kilometers gereden had besloot ik de Scharrelaar maar de volgende dag te gaan doen. De Scharrelaar die op 25 september 2018 op Texel zat mistte ik op 15 minuten. Op 14 juni 2015 zat er een Scharrelaar bij Zandvoort. Ik hoefde nooit in de weekenden te werken maar natuurlijk hadden we dat weekend een enorme storing. En ga zo maar door…
De volgende ochtend worden we wakker in Friesland door de melding dat de Scharrelaar nog aanwezig was nabij Dordrecht. Er werd niet geaarzeld en we namen afscheid van mijn tante en begonnen aan de rit van 224 km. Tijdens de rit werd de vogel niet teruggevonden en bij aankomst leek het wel of hij verdwenen was. Wij zouden in ieder geval de hele dag blijven zoeken zo was het plan. Na een uur ofzo werd de vogel gemeld niet ver van de plek waar hij deze ochtend gezien was. We reden snel naar de locatie maar de Scharrelaar bleek alweer te zijn verdwenen. We begaven ons naar de plek waar hij voor het laatst gezien werd. Tijdens het wachten werd de vogel plots een paar kilometer verder weer gezien. We waren ver van de auto en een lift van Pieter Doorn was erg welkom.
Snel werd gereden naar de plek van de melding en hier zagen we de Scharrelaar vliegend boven een schuur om vrijwel direct weer uit beeld te verdwijnen. Dat kon de pret niet drukken en het lukte me zelfs om een paar plaatjes te schieten.
Met de Scharrelaar eindelijk in de pocket is mijn NL-lijst gegroeid naar 471 soorten! De NL-lijst van Maartje staat nu op 464 soorten.