Zaterdag met prachtig weer had ik andere verplichtingen, hoe anders was het weer op zondag. Rond 7 uur in de ochtend leg ik de spullen in de auto en het regent. De temperatuur geeft precies 0 graden aan, een gevaarlijke combinatie voor onverwachte gladheid. Ik heb echter afgesproken met de familie Doorn en rijd heel voorzichtig naar Made waar we om half acht afgesproken hebben. Tot aan Den Bosch blijft de temperatuur rond het vriespunt maar daarna loopt hij op tot 3 graden. Alert maar opgelucht rijd ik verder en kom iets te laat aan in Made waar al op mij gewacht word.
De bestemming voor vandaag is de Kwade Hoek waar we een fikse wandeling willen maken in de hoop op Sneeuw- en IJsgorzen, Strandleeuweriken en Fraters. Bij het binnenrijden van de provincie Zeeland stopt het met regenen en het buienradar laat zien dat het wel droog zal blijven. Het is inmiddels licht als we het parkeer terreintje oprijden bij de Kwade Hoek. De schoenen worden omgewisseld voor rubber laarzen en dat bleek achteraf geen extra luxe te zijn. De wandeling begon met een flinke wind die mijn ogen deden tranen. Met mijn oren was alles in ieder geval goed en een roepende Goudvink werd niet gemist. De krachtige zang van een Cetti’s Zanger iets later werd dan ook zeker gehoord. Vanaf hier hadden we de wind in de rug en dat scheelde een hoop. Een jagende Blauwe Kiekendief werd opgemerkt en in de verte zagen we een groepje vogelaars die schijnbaar iets gevonden hadden.
Rustig liepen we in hun richting en het geluid van een IJsgors werd gehoord. Niet lang daarna zagen we verschillende vogels onze kant uitvliegen. Het geluk was aan onze zijde want een van de vogels ging op korte afstand voor ons zitten. De vogel zat nog gedeeltelijk in zomerkleed en dankbaar werden snel wat platen geschoten. In totaal telden we zeker 25 IJsgorzen, de vogels bleven rondom ons heen vliegen maar bleven nu wel op afstand. Samen met het groepje vogelaars liepen we verder en een groepje van 4 Bokjes werd opgestoten. Hier vonden we ook een groepje van 9 Fraters die door de telescoop leuk bekeken konden worden. Iets verder zat een groep van over de 50 Sneeuwgorzen. Ondanks een grauwe winderige dag ging het lekker zo. Toen we iets verder ook de 3 Strandleeuweriken ontdekten, die nog tellen voor mijn jaarlijst, besloten we terug richting de auto te lopen. Onderweg werden nog enkele Bokjes opgestoten en een Houtsnip en een roepende Waterral werden nog toegevoegd aan de lijst.
Tevreden, met een beetje een natte rug, kwamen we terug bij de auto. Het was 12 uur en tijd voor koffie en de meegenomen boterhammen. Dit ging er goed in en we reden verder naar de Brouwersdam. Het begon weer te regenen en de dam werd merendeels vanuit de auto gedaan. Buiten de normale soorten vonden we niet veel en we reden verder naar de Stolpweg. De omgeving werd afgespeurd naar een eventuele Velduil of Ruigpootbuizerd maar dit was tevergeefs. Vanaf de dijk bij de Stompetoren zagen we 2 Bruinvissen op redelijk korte afstand. Volgende stop werd Neeltje Jans waar we een Kuifaalscholver vonden. Aan de zeezijde zat een Zeekoet en een adulte Kleine Mantelmeeuw poseerde mooi voor een foto. Het was inmiddels 3 uur en we reden naar Vlissingen om te kijken of de Zwartkopmeeuw, die we vorige week misten, er nu wel zat. De vogel zat niet op de gewoonlijke plek maar na wat zoekwerk konden we hem toch bijschrijven.
Met nog wat daglicht te gaan reden we naar de Oesterdam. Bij aankomst bleek dat de Oesterdam flink veranderd is, er ligt nieuw asfalt en de korte begroeiing tussen de stenen is verdwenen. Het zag er niet hoopvol uit en we waren niet verbaasd dat we geen Fraters en/of Sneeuwgorzen vonden. Hopelijk komt de begroeiing in de loop van de tijd weer terug. Het licht begon flink af te nemen en we reden daarom terug naar Made waar ik afscheid nam van het reisgezelschap. Met een daglijst van 84 soorten, waarvan 1 nieuwe voor de jaarlijst en 3 voor de maandlijst, werd de dag afgesloten.